Verdringing

Je kunt persoonlijke ontwikkeling zien als een proces van opvoeding tot een persoonlijkheid. Maar opvoeden gaat ook vaak gepaard met aanpassing en verdringing. De meeste van ons hebben in die periode forse aanpassingen moeten doen. Want wij zijn in dit proces puur afhankelijk van onze opvoeders. Niet alleen van fysieke voeding zoals eten en drinken, maar ook van emotionele voeding zoals liefde en aandacht. Wanneer deze behoeften regelmatig worden ontzegd, gaan we de pijn van het gemis verdringen. De pijn is hiermee niet weg, maar wordt niet meer gevoeld en gaat nu een eigen leven leiden buiten het bewustzijn om en oefent daar een voortdurende druk uit. Deze verdringing gebeurt niet bewust, maar is een automatische reactie van het hele organisme. Met als resultaat een verkrampte persoonlijkheid. Tegen de tijd dat we ons bewust worden van deze verkramping ervaren we het als beklemmend en verstikkend en voelen we ons vervreemd van onszelf. Op dit niveau richten we ons voornamelijk op die verdrongen, verkrampte aspecten van ons persoonlijkheid